تعریف فشار خون
فشار خون بالا یا پرفشاری خون که گاهی به آن پرفشاری شریانی گفته میشود، یک بیماری مزمن است که در آن فشار خون در شریانها بالا میرود. در تعریف فشار خون قلب مثل يك پمپ با هر انقباض خون را وارد شريانهاي بزرگ مينمايد در يك شخص بالغ طبيعي ميزان خوني که در حال استرات در هر دقيقه توسط قلب به داخل سرخرگها پمپ مي شود در حدود 5-6 ليتر ميباشد که به آن برون ده قلب ميگوئيم سرخرگ ها . سرخرگهاي بزرگ بصورت لوله هایی هستند که وظيفه انتقال خون را از قلب به سرخرگهای کوچک و مويرگها به عهد دارند . خون در داخل شريانها داراي فشار است که به آن فشار خون می گویند. تعریف فشار خون در واقع ميزان نيرويي است که به جدار سرخرگها وارد مي شود تا خون در سراسر بدن گردش پيدا کند. به دنبال افزایش فشار خون، قلب باید برای حفظ گردش خون در رگهای خونی شدیدتر از حالت طبیعی فعالیت کند. فشار خون شامل:
الف ) فشارخون سيستوليک يا ماکزيمم: زماني است که قلب ميزند.
ب) فشار خون دياستوليک يا مي نيمم: زماني است که قلب شل مي شود .
فشار خون به صورت فشار سیستولیک روی فشار دیاستولیک گزارش می شود، به عنوان مثال صد و بیست روی هفتاد 70/120 (به طور دقیق تر فشارخون به صورت میلی متر جیوه توصیف می شود بنابراین بهتر است بگوییم فشار خون صد و بیست روی هفتاد به جای دوازده روی هفت.) فشارخون بالای درمان نشده، فشار روی قلب و شریان ها را افزایش می دهد و در نهایت موجب تخریب عضو می شود. فشار خون خطر نارسایی قلب، حمله قلبی (سکته یا انفارکتوس قلبی) و سکته مغزی را افزایش می دهد.