جامی و عید نوروز بگشا نقاب از رخ باد بهاران شد طرف چمن بزمگه باده گساران شد لاله ستان گرد گل از بس که نهادند رو سوی تماشای چمن لاله عذارن در موسم گل توبه ز می دیر نپاید گشتند در این باغ و گذشتند هزاران بین غنچه نشکفته کهآورد به سویت سربسته پیامی ز دل سینه فگاران